Minusy: zawarta w nich woda może wywoływać problemy w trakcie układania pracujących gatunków drewna, np. buku. Niebezpieczeństwo odkształcania się klepek jest większe w razie klejów proszkowych, gdyż przez pomyłkę można dołożyć nieco więcej wody, aniżeli rekomenduje wytwórca. W trakcie robót należy baczyć, żeby nie ubrudzić zewnętrznej nawierzchni parkietu, szczególnie dębowego, gdyż klej zasadowy może spowodować szare przebarwienia.
Klejenie parkietów o większych jak też niedużych klepkach. Do dużych i niedużych klepek nadają się: kleje Murexin rozpuszczalnikowe z żywicami syntetycznymi – są mniej giętkie i mocne aniżeli kleje dyspersyjne . Szybko schną. Są niewrażliwe na warunki pogodowe panujące w pomieszczeniu. Negatywy: po zakończeniu twardnienia tworzą nadzwyczaj twardą, jednakże mało plastyczną spoinę; kleje jednoskładnikowe poliuretanowe – są bardzo elastyczne oraz wolniej się starzeją niż kleje rozpuszczalnikowe.
Negatywy: plastyczna spoina nie utrudnia pracy drewna, zaś to sprawia szybsze odkształcanie się drewna nawet przy niewielkich zmianach wilgotności, szczególnie wówczas, kiedy elementy drewniane łączone są na styk; kleje poliuretanowe dwuskładnikowe – są bardziej plastyczne i mocne aniżeli kleje rozpuszczalnikowe. Poza tym wolniej starzeją się. Wady: konieczność połączenia 2 składników kleju wiąże się z niebezpieczeństwem pomylenia stosunków oraz otrzymania kleju o gorszych cechach.
